Elimde bir yüzük. Canım annem ve babam aldılar. Hediye olarak bir seyahat dilemiştim ama annem bu fikrimi çok Stella’ca bulunca sonuç kalıcı olması yönünde gerçekleşti ve bakın neye dönüştü.
Annemin seçerken bu şekilde düşünmediğinden eminim ama ben yüzüğü onun elinden alıp parmağıma geçirdiğimde, yaptığı seçimin beni ne kadar iyi tasvir ettiğini yazmadan edemedim.
40 yaş yazımı annem ve babam sayesinde ( zaten bu yaşa varmam gerçekten onların sayesinde olduğundan kucak dolusu öpücükler onlara ) bu yüzükle açıyorum.
Tam öğle vakti, güneşin en parlak ışıklarını evrene yolladığı o anda işaret parmağıma konumlandı. Öylesine, kolayca sürüklendi ve yerleşti. Altının soğukluğu yerine 40 yıllık sevginin sıcaklığıydı tenimde hissettiğim. Bana bakan, beni 40 yıldır tüm şartlar altında koruyan, gözeten canım ailem duygulu gözlerle yüzümdeki şaşkınlığa ve kalbimin çarpıntısına şahit oldular. Tek bir görsel bana 40 yıllık hayatımı özetlemişti. İleriye gitmeyi hedeflediğim şu zorlu günlerde bana hedeflerimi işaret eden parmağıma tastamam oturması bir tesadüf mü?
İlk kıvrım ana rahmindeki ben, sıcacık güven dolu.
Sonra seçmişim bir yol, biraz düzgün, keskin viraj, çıkmışım korunaklı yuvamdan, arkamda bana bakan, bana güvendiğini bildiğim anam,babam. Yürü dediler bana ne olursa olsun bu yol senin, korkma biz hep ordayız. Heyecanla, biraz da korkuyla atılmışım o yolculuklara. Zaman olmuş gülmüşüm, zaman olmuş ağlamışım. Gün gelmiş isyan etmişim düzene, gün gelmiş elim kolum bağlı boyun eğmişim sevdiğime. Her daim kanatlanıp uçmak istemişken, ayaklarım hep köklerime dolanmış kalmışım. Benliğime sevgi dolmuş, kabarmışım, kalbimde yara olmuş ağlayıp sünmüşüm. Ben bu yolda 40 yıldır yürüyorum, acısı ve tatlısı, kaderin oyunları, kattıklarım ve seçtiklerimle…
Ve yolum sonsuz, ucu açık. Hedefler, hayaller ve istekler var...
Başka dönemeçlerde olacak belki, tadılacak başka yolculuklar… Varsın olsun… 80’lere kadar pupa yelken!
40 yaşıma girdiğim bugünde çoktan var onları blogda yazmak istiyordum ve kısmet bu güneymiş çünkü bu sene özel!
6 arkadaş aynı anda 40 oluyoruz. Bu 6 dost’un birde adı var.NOŞAVS..
Çocukça biliyoruz ama biz bundan tam 29 yıldır hiç vazgeçmedik. Bu anlamsız harflerin ne olduğunu merak edenlere ; Her harf bir isim, her harf bir diğerine bağlı, sevecen ve özel.
 |
| Mezuniyet |
 |
| Okul kravatının final hali. |
Her gün konuşmadık, her gün paylaşmadık ama hiç kopmadık. Aramıza yollar, yıllar, fikir ayrılıkları, ölümler, doğumlar, hastalıklar girse de biz hiç kopmadık. Anılarımıza yenilerini ekledik.
Hergün görüşmesekte, orada bir dost var bu 6’lı için hep geçerli.
Acı, tatlı, zorlu, kederli, sevinçli, korkulu bir çok sohpet konusu var aramızda. Bir masa başı toplantımız, her sene resim çekerek izlediğimiz bir evrimimiz var. Bu masada herkesin hünerle yaptığı bir yemek bile var. ( herkesinkini yazmıyorum, onu kendi yorumlarına bırakacağım ama benimki BROWNİ)
Artarak büyürken, kayıp vererek güçlü olmayı öğrendik. Badireler atlatıp her zaman ayakta durmayı bildik. Herbirimizin hikayesi var ve yazmakla bitmez…
Hayatıma giren ilk harf " V " : 6.sınıf, okulun ilk günü , sarı saçlı kız! “ Yanında oturabilir miyim? “ dedi ve tam 29 senedir yanyanayız... Kendisi hayatımdaki en küçük harf yazma yetisinin yanında, en kendi başına buyruk hayat yaşayabilme kabiliyetindeki tek gerçek ÖZGÜR SARI’dır.
Ş: Sessiz ve içine kapanık bir kız, arka sıraya yerleşti. Öyle sakin öyle savunmasız ki, zaman içinde kendisi bir Matematik dehasına dönüşürken, hiç olmaz denilen dizilere taş çıkaracak hayatını geri kazanırken aslında yüreğinin sesinin ne kadar güçlü olduğunu bana ilk tanıtan gerçek KUVVET’tir.
A: Bir arkadaşın hayatta nekadar önemli olduğunu, seni hem incitip hem de sevindirebileceğinin ispatı. Kafaya koyduğunu yapan ama sağlığına zerre kadar değer vermedende yaşamayı bize ispat eden bol KAHKAHA’dır.
N: Yüreği harbi, kinine karşı durulmayan, güçlü, candan, hanım ağa dostum, evlilikte kadının rölünü bana en güzel anlatan DİŞİ KUŞU’m.
O: Geniş yürekli dostum, iyilik sever ve anlayışlı, dostum diye sırt yaslama eylemini bize ispat eden RAHAT kadın…
Şimdi hepimiz 40 oluyoruz.
 |
| Anet Düğün |
 |
| Stella Düğün |
Kimimiz 40’tan korkuyor, kimimiz bununla övünüyor, kimimiz ise heyecanla bu yeni yaşın getirilerine hazırlanıyoruz ve biliyoruz ki çok 40’lar geçecek ve ben bu satırlara ekleme yapmaya devam edeceğim.
 |
| Verda Düğün |
 |
| Şermin Düğün |
 |
| Nermin Düğün |
 |
| Olcay Düğün |
Her zaman dediğimiz gibi VİVA NOŞAVS…
Bu 40 senede hayatıma giren, girdiğini fark ettiren, gidişini hissetirmeyenler,beni güldürenler, ağlatanlar, affedemediklerim, unutamadıklarım, kazandıklarım ve kaybettiklerim, yerine hemen yenisini koyduklarım ve boşluğu hiç dolmayanlar var.
Beni sevenler, nefret edenler, bana kızanlar, siyah gül gönderenler, fikrime değer verenler, bensiz olamayanlar, beni ne yapacağını bilemeyenler, sinir edenler, koşulsuz sevenler var.
Beni farklı bulanlar, sıradan olduğumu düşünenler, çılgın diyenler, mücadele ettiğimi takdir edenler, bahtsız diyenler var.
Sanırım “ Ben” bunların hepsinin toplamıyım.
40 senedir varım ve dileğim, aklı salim, ayakları yere basar halde bu evrendeki mevcudyetimi nice seneler daha keyif içinde hepinizle birlikte yaşamak.
Canım annem iyi ki doğurdun bak ben ne olmuşum!
Canım babam varlığın vazgeçilmez...
Herşeyden çok sevdiğim canım kardeşim; sen olmasan kime dayanırım ben bu hayatta!
Canım Eytuşum ve Meiruşum, sizlerin varlığı bana herzaman sonsuz bir güç. 40 seneyi devirdim, 40 sene daha dimdik burdayım, haberiniz ola!
