Mermer Bahçesi Günü

3 Aralık...Mermer Bahçesi Günü

Herşey gayet olağan. Gece güzelce uyunmuş, güneşli bir sabaha uyanılmış.

Akşam gökler boşanmış olsa da hiç uyanılmamış. Kahve-gazete üzerine whatsupplar cevaplanmış, mailler kontrol edilmiş. Gün başlamış. İş koşturmacası...
Herşey olağan seyrinde.
Oysa bugün Mermer Bahçesi Günü!
2008 senesinin 3 Aralık’tan beri bugün benim için öyle.

Fakat ilginçtir ki   bir gariplik var bu günde.  

Durgun, hiç olmadığı kadar hareketsiz sanki dokunsan parçalara ayrılacakmış gibi.

Suskun sanki dile getircek hiçbirşeyi yokmuş gibi.

Ağır, ayakları yere çakılmış gibi, nefessiz yaşıyor gibi.

Hiçbir farklılık yokken günde, her sene aynı ritüel uygulanıp mermer bahçesine yürünürken, bugün taş gibi sanki.

Değişim buysa, işte ordayım.

 

 

Sorgulayacak tek bir kelimem yok.

Açıklayacak tek bir kavramım yok.

İnanç desen o gökyüzünde...

Sevgi desen iki küçük elin değdiği kalbimde...

Aşk desen toprağın altında...

Ben desem kayıp ormanda!

Tek gerçek PENCERE!

Baktım ve geçtim içinden...