45'lik

Hayat sadece BLA BLA… 

BLA ümid edersin ve bazen bulursun. Ama çoğunlukla BLAdır ve sen hala BLAyı beklersin. 

Ve yaptığın BLAların doğru olmasını umarsın. 

Ve sonra o BLAyı düşünürken BLA BLAlarla kuşatılırsın. 

Ve işte o an anlarsın ki; Hayat ileriye doğru yaşanan bir yolculuk. 

Her anı kendi içinde saklı. Her anı kendine özel.

Bu kendime doğum günüm yaklaşınca hatırlattığım bir replik.

Geçmiş 365 günde yaşananlara bakınca anladığım bir yolculuk. Yapamam dediğim şeyleri yaptığım, istersem olur dediklerimin olduğunu gördüğüm, bu bana olmaz dediklerimin olduğu ve her daim beni şaşırtan ters köşeleriyle dolu bir yolculuk.

Asil küfü yazmıştım Trakya Bağlarını gezerken. Üzümü yüceltirde bitirirde diye yazmıştım. Döndüm kendime, içime, içimin içine ve hasatımın asil küflerini listeledim.

Annem ve Babam- Beni bu dünyaya getirip bu günlerime eriştirdikleri için,

İkizler- Bana sonsuz sevgiyi, anneliği ve sonsuz sabırı kazandırdıkları için,

Kız arkadaşlar- Düşmeme engel olup her daim sutyen görevi gördükleri için,

Dostlar- Yaşamın her türlü deneyimini bana kattıkları için,

İçimdeki çocuk- 45 yıldır koşulsuz sevmeyi, koruyup kollamayı, ağlatırken güldürebilmeyi ve en güzel anları bana yaşattığı için,

Tanrı- Teslim olduğumda bana en paha biçilmez güzellikleri sunduğu için,

Hepsinin azı/fazlası hasatımı etkiler... O yüzden dengede olmak... Ama dengeyi bulmak demek dengeyide zaman zaman kaybetmek demek.

Yıldız tozundanız hepimiz. Muhteşem yaratılmışız. Hatırlayalım, hatırlatalım.
Ayrıca benim adım YILDIZ. Karanlıkta parlarım ama aydınlıkta yok değilim. Parlamak için hep bir sebebim var ve bunu sağlayan yaradana şükürler olsun.

45'lik bir Stella hoşgeldin hayatıma "Ben" halimle sizlerle yola devam...
İyi ki varsınız.